​امروز مثل همیشه رفته بودم کنار باغچه حیاط مان. یک سری از گل ها عطرو بوی خوشی داشتند و یک سری شان فقط ظاهر قشنگ.به این فکر کردم که چطور بعضی آدم ها تا زیبایی گل می بینند سریع گل بیچاره را از شاخه می چینند؟! و چرا وقتی گل غنچه هست کمترین آدم ها به طرفش جذب می شوند ولی زمانی که شکوفا میگردند اکثر آدم ها به اون خیر میشوند

بلافاصله این حدیث از امام علی علیه السلام به ذهنم رسید که فرمودند: پوشیده و محفوظ داشتن زن مایه آسایش بیشتر و دوام زیبایی اوست.

خدایا این حدیث چه ربطی داشت…

با خودم گفتم:” زن ریحانه است. گل است. اگر مثل غنچه ها خودش را مستور بدارد طراوت و تازگی اش بیشتر حفظ میشود. و اگر خودش را به نمایش بگذارد هر کس و ناکسی می‌آید و از او بهره کشی میکند.

حیف آن گلها که به دست شیطان صفتان روزگار چیده شدند فقط به خاطر زیبایی شان.