​دنیا فانی است. آخرش فقط یک خوبی می‌ماند و یک بدی. دنیایی که ویران خواهد شد بهتر نیست به جای بدنامی، خوش نامی برجای نهی و نشان قهرمانی و افتخارت این باشد که بر قله ی روزگار میگذاری؟