آیا در اسلام به تربیت و تقویت جسم عنایتی شده است یا نه؟

برخی می گویند در اسلام جسم پروری و تن پروری به طور کلی محکوم و مردود است. ولی این مغالطه لفظی است. آیا تقویت چشم، گوش و معده و دست و پا تن پروری است و مذموم است، در حالی که ما روایات فراوان در تقویت این قوا داریم؟

⚽️پرورش جسم به معنای واقعی آن که تربیت و تقویت و سالم نگهداشتن و نیرومند کردن جسم است، بدون شک ممدوح است و تقریبا از ضروریات اسلام است.

?‍♀️آن چیزی که اسمش را تن پروری گذاشته اند همان نفس پرروی است. این که می گوییم اسلام با تن پروری مخالف است ـ ما نفس پروری و به عبارت دیگر شهوت پروری را تن پروری نامیده ایم ـ شک ندارد که اسلام با آن مخالف است.

? ای بسا تن پروری هایی ـ به معنای نفس پرورهایی ـ که جسم خود را تضعیف می کنند. آن آدمی که تن پرور به معنای نفس پرور و شهوت پرور است و دائما دنبال تنقل و انواع لذتهای جسمانی است اولین اثر کارهایش این است که جسمش را خراب و ضعیف می کند.

️‍♀️معمولاً پرورش واقعی جسم ملازم است با تحمل نوعی محرومیت های جسمانی، یعنی با تن پروری به آن معنا و نفس پروری به آن معنا جور در نمی آید.

? اما اگر کسی تمام همتش تقویت جسم باشد، نقص کارش این نیست که جسمش را تقویت کرده، بلکه این است که جنبه های دیگر را مهمل گذشته…

? کتاب تعلیم و تربیت در اسلام؛ ص48